Karabük

English

Etymology

Borrowed from Turkish Karabük.

Proper noun

Karabük

  1. A province in the Black Sea region, Turkey.
  2. A district of Karabük Province, Turkey.
  3. A municipality, the capital of Karabük district and Karabük Province, Turkey.

Translations

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قره بوك (kara bük); equivalent to kara (black) +‎ bük (corner).

Pronunciation

  • IPA(key): /kɑˈɾɑ.byc/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Ka‧ra‧bük

Proper noun

Karabük

  1. Karabük (a province in the Black Sea region, Turkey)
  2. Karabük (a district of Karabük Province, Turkey)
  3. Karabük (a municipality, the capital of Karabük district and Karabük Province, Turkey)

Declension

Declension of Karabük
singular plural
nominative Karabük Karabükler / Karabük'ler
accusative Karabük'ü Karabükleri / Karabük'leri
dative Karabük'e Karabüklere / Karabük'lere
locative Karabük'te Karabüklerde / Karabük'lerde
ablative Karabük'ten Karabüklerden / Karabük'lerden
genitive Karabük'ün Karabüklerin / Karabük'lerin
Possessive forms of Karabük
singular plural
benim (my) Karabük'üm Karabüklerim
Karabük'lerim
senin (your) Karabük'ün Karabüklerin
Karabük'lerim
onun (his/her/its) Karabük'ü Karabükleri
Karabük'leri
bizim (our) Karabük'ümüz Karabüklerimiz
Karabük'lerimiz
sizin (your) Karabük'ünüz Karabükleriniz
Karabük'leriniz
onların (their) Karabük'ü
Karabükleri
Karabük'leri
Karabükleri
Karabük'leri

Derived terms

  • Karabüklü

See also