Reconstruction:Old Dutch/bluoden
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *blōdijan, from Proto-Germanic *blōþijaną.
Verb
*bluoden
- to bleed
Inflection
Conjugation of *bluoden (weak class 1)
infinitive | *bluoden | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | *bluodo, *bluodon | *bluodida |
2nd person singular | *bluodis | *bluodidos |
3rd person singular | *bluodit | *bluodida |
1st person plural | *bluodun | *bluodidon |
2nd person plural | *bluodit | *bluodidot |
3rd person plural | *bluodunt | *bluodidon |
subjunctive | present | past |
1st person singular | *bluode | *bluodidi |
2nd person singular | *bluodis | *bluodidis |
3rd person singular | *bluode | *bluodidi |
1st person plural | *bluodin | *bluodidin |
2nd person plural | *bluodit | *bluodidit |
3rd person plural | *bluodin | *bluodidin |
imperative | present | |
singular | *bluodi | |
plural | *bluodit | |
participle | present | past |
*bluodendi | *bluodit, *gibluodit |