bloeden
See also: blöden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch bloeden, from Old Dutch *bluoden, from Proto-West Germanic *blōdijan, from Proto-Germanic *blōþijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbludə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: bloe‧den
- Rhymes: -udən
Verb
bloeden
- (intransitive) to bleed
Conjugation
| Conjugation of bloeden (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bloeden | |||
| past singular | bloedde | |||
| past participle | gebloed | |||
| infinitive | bloeden | |||
| gerund | bloeden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bloed | bloedde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bloedt, bloed2 | bloedde | ||
| 2nd person sing. (u) | bloedt | bloedde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bloedt | bloedde | ||
| 3rd person singular | bloedt | bloedde | ||
| plural | bloeden | bloedden | ||
| subjunctive sing.1 | bloede | bloedde | ||
| subjunctive plur.1 | bloeden | bloedden | ||
| imperative sing. | bloed | |||
| imperative plur.1 | bloedt | |||
| participles | bloedend | gebloed | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- bebloeden
- bloeden als een rund
- bloeding
- doodbloeden
- doorbloeden
- leegbloeden
- nabloeden
- verbloeden
Related terms
Descendants
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *bluoden, from Proto-West Germanic *blōdijan, from Proto-Germanic *blōþijaną.
Verb
bloeden
- to bleed
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: bloeden