Reconstruction:Old Dutch/hagon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *hagōn, from Proto-Germanic *hagōną.
Verb
*hagon
Inflection
Conjugation of *hagon (weak class 2)
| infinitive | *hagon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *hago, *hagon | *hagoda |
| 2nd person singular | *hagos | *hagodos |
| 3rd person singular | *hagot | *hagoda |
| 1st person plural | *hagon | *hagodon |
| 2nd person plural | *hagot | *hagodot |
| 3rd person plural | *hagont | *hagodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *hage | *hagodi |
| 2nd person singular | *hagis | *hagodis |
| 3rd person singular | *hage | *hagodi |
| 1st person plural | *hagin | *hagodin |
| 2nd person plural | *hagit | *hagodit |
| 3rd person plural | *hagin | *hagodin |
| imperative | present | |
| singular | *hago | |
| plural | *hagot | |
| participle | present | past |
| *hagondi | *hagot, *gihagot | |