Reconstruction:Proto-Germanic/fimftô
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *penkʷtós, from *pénkʷe. An ordinal to *fimf (“five”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɸimɸ.tɔːː/
Adjective
< 4 | 5 | 6 > |
---|---|---|
Cardinal : *fimf Ordinal : *fimftô Multiplier : *fimffalþaz | ||
*fimftô
Inflection
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | *fimftô | *fimftį̄ | *fimftô | *fimftaniz | *fimftīniz | *fimftōnō | |
accusative | *fimftanų | *fimftīnų | *fimftô | *fimftanunz | *fimftīnunz | *fimftōnō | |
genitive | *fimftiniz | *fimftīniz | *fimftiniz | *fimftanǫ̂ | *fimftīnǫ̂ | *fimftanǫ̂ | |
dative | *fimftini | *fimftīni | *fimftini | *fimftammaz | *fimftīmaz | *fimftammaz | |
instrumental | *fimftinē | *fimftīnē | *fimftinē | *fimftammiz | *fimftīmiz | *fimftammiz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *fimftō
- Old Norse: fimmti, fimti
- Gothic: *𐍆𐌹𐌼𐍆𐍄𐌰 (*fimfta) (in 𐍆𐌹𐌼𐍆𐍄𐌰𐍄𐌰𐌹𐌷𐌿𐌽𐌳𐌰 (fimftataihunda, “fifteenth”))