Reconstruction:Proto-Germanic/kannijaną

This Proto-Germanic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.

Proto-Germanic

Etymology

    From *kunnaną (to know) +‎ *-janą (causative suffix).[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈkɑn.ni.jɑ.nɑ̃/

    Verb

    *kannijaną[1][2]

    1. to make known

    Inflection

    Conjugation of (weak class 1)
    active voice passive voice
    present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
    1st singular *kannijō *kannijaų *kannijai ?
    2nd singular *kannīsi *kannijais *kannī *kannijasai *kannijaisau
    3rd singular *kannīþi *kannijai *kannijaþau *kannijaþai *kannijaiþau
    1st dual *kannijōs *kannijaiw
    2nd dual *kannijaþiz *kannijaiþiz *kannijaþiz
    1st plural *kannijamaz *kannijaim *kannijanþai *kannijainþau
    2nd plural *kannīþ *kannijaiþ *kannīþ *kannijanþai *kannijainþau
    3rd plural *kannijanþi *kannijain *kannijanþau *kannijanþai *kannijainþau
    past tense indicative subjunctive
    1st singular *kannidǭ *kannidēdį̄
    2nd singular *kannidēz *kannidēdīz
    3rd singular *kannidē *kannidēdī
    1st dual *kannidēdū *kannidēdīw
    2nd dual *kannidēdudiz *kannidēdīdiz
    1st plural *kannidēdum *kannidēdīm
    2nd plural *kannidēdud *kannidēdīd
    3rd plural *kannidēdun *kannidēdīn
    present past
    participles *kannijandz *kannidaz

    Descendants

    References

    1. 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*kannjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 279
    2. ^ Vladimir Orel (2003) “*kannjanan I”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 210