kenne

See also: kénne

Afrikaans

Noun

kenne

  1. plural of ken

Alemannic German

Etymology

From Old High German kennan, from Proto-Germanic *kannijaną. Cognate with German kennen, Dutch kennen, English ken, Swedish känna.

Verb

kenne

  1. (Uri) to know, be acquainted with, ken

References

Central Franconian

Etymology 1

From Old High German kennan, from Proto-Germanic *kannijaną (to know).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɛnə/

Verb

kenne (third-person singular present kennt, past tense kannt, past participle jekannt or gekannt)

  1. (most dialects) to know; to be acquainted with
Alternative forms
  • känne (variant spelling)

Etymology 2

From Old High German kunnan, from Proto-Germanic *kunnaną, from Proto-Indo-European *ǵneh₃- (to know).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkenə/

Verb

kenne (third-person singular present kann, past tense konnt, past participle konnt or gekonnt)

  1. (Moselle Franconian) can; to be able to / of
  2. (Moselle Franconian) to be possible
Alternative forms

Coast Miwok

Noun

kenne

  1. one

Dutch

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

kenne

  1. (dated or formal) singular present subjunctive of kennen

German

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

kenne

  1. inflection of kennen:
    1. first-person singular present
    2. first/third-person singular subjunctive I
    3. singular imperative

Hungarian

Etymology

ken +‎ -ne

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɛnːɛ]
  • Hyphenation: ken‧ne

Verb

kenne

  1. third-person singular conditional present indefinite of ken

Hunsrik

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰɛnə/

Verb

kenne

  1. can

Verb

kenne

  1. to know

Further reading

Old Frisian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkenːe/

Noun

kenne

  1. dative singular of ken

References

  • Bremmer, Rolf H. (2009) An Introduction to Old Frisian: History, Grammar, Reader, Glossary, Amsterdam: John Benjamins Publishing Company, →ISBN

Pennsylvania German

Etymology 1

From Middle High German kunnen, from Old High German kunnan, from Proto-West Germanic *kunnan, from Proto-Germanic *kunnaną, from Proto-Indo-European *ǵneh₃- (to know). Compare German können, Dutch kunnen, English can.

Verb

kenne

  1. to can; to be able to
  2. (transitive) to know
  3. (transitive) to understand
Usage notes
  • Used as a modal verb.
Conjugation

Etymology 2

From Old High German kennan, from Proto-Germanic *kannijaną (to know). Compare German kennen, Dutch kennen.

Verb

kenne

  1. to know
  2. to be acquainted with
Conjugation
Conjugation of kenne
infinitive (zu) kenne
past participle ge{{{1s}}}t hawwe
future tense kenne waerde
present subjunctive kenne daede
past subjunctive ge{{{1s}}}t hedde
present tense and simple future tense
singular plural
1st person ich {{{1s}}} mir kenne
2nd person Lancaster du {{{1s}}}scht dihr {{{1s}}}t
Carbon ihr {{{1s}}}t
Northampton ihr kenne
Lebanon dihr kenne
Lehigh nihr kenne
York dihr kennet
3rd person er/sie/es {{{1s}}}t sie kenne
imperative {{{1s}}}!
Past tense conjugations of kenne
past indicative
singular plural
1st person ich hab ge{{{1s}}}t mir hen ge{{{1s}}}t
2nd person Lancaster du hoscht ge{{{1s}}}t dihr hett ge{{{1s}}}t
Carbon ihr hett ge{{{1s}}}t
Northampton ihr hen ge{{{1s}}}t
Lebanon dihr hen ge{{{1s}}}t
Lehigh nihr hen ge{{{1s}}}t
York dihr hend ge{{{1s}}}t
3rd person er/sie/es hot ge{{{1s}}}t sie hen ge{{{1s}}}t
past perfect indicative
singular plural
1st person ich hab ge{{{1s}}}t ghatt mir hen ge{{{1s}}}t ghatt
2nd person Lancaster du hoscht ge{{{1s}}}t ghatt dihr hett ge{{{1s}}}t ghatt
Carbon ihr hett ge{{{1s}}}t ghatt
Northampton ihr hen ge{{{1s}}}t ghatt
Lebanon dihr hen ge{{{1s}}}t ghatt
Lehigh nihr hen ge{{{1s}}}t ghatt
York dihr hend ge{{{1s}}}t ghatt
3rd person er/sie/es hot ge{{{1s}}}t ghatt sie hen ge{{{1s}}}t ghatt
past progressive
singular plural
1st person ich waar am Kenne mir waare am Kenne
2nd person Lancaster du waarscht am Kenne dihr waart am Kenne
Carbon ihr waart am Kenne
Northampton ihr waare am Kenne
Lebanon dihr waare am Kenne
Lehigh nihr waare am Kenne
York dihr waaret am Kenne
3rd person er/sie/es waar am Kenne sie waare am Kenne
past perfect progressive
singular plural
1st person ich waar am Kenne gewest mir waare am Kenne gewest
2nd person Lancaster du waarscht am Kenne gewest dihr waart am Kenne gewest
Carbon ihr waart am Kenne gewest
Northampton ihr waare am Kenne gewest
Lebanon dihr waare am Kenne gewest
Lehigh nihr waare am Kenne gewest
York dihr waaret am Kenne gewest
3rd person er/sie/es waar am Kenne gewest sie waare am Kenne gewest
past perfect passive
singular plural
1st person ich waar ge{{{1s}}}t warre mir waare ge{{{1s}}}t warre
2nd person Lancaster du waarscht ge{{{1s}}}t warre dihr waart ge{{{1s}}}t warre
Carbon ihr waart ge{{{1s}}}t warre
Northampton ihr waare ge{{{1s}}}t warre
Lebanon dihr waare ge{{{1s}}}t warre
Lehigh nihr waare ge{{{1s}}}t warre
York dihr waaret ge{{{1s}}}t warre
3rd person er/sie/es waar ge{{{1s}}}t warre sie waare ge{{{1s}}}t warre
Present and future tense conjugations of kenne
compound future
singular plural
1st person ich wa kenne mir warre kenne
2nd person Lancaster du wascht kenne dihr watt kenne
Carbon ihr watt kenne
Northampton ihr warre kenne
Lebanon dihr warre kenne
Lehigh nihr warre kenne
York dihr warret kenne
3rd person er/sie/es watt kenne sie warre kenne
present passive
singular plural
1st person ich wa ge{{{1s}}}t mir warre ge{{{1s}}}t
2nd person Lancaster du wascht ge{{{1s}}}t dihr watt ge{{{1s}}}t
Carbon ihr watt ge{{{1s}}}t
Northampton ihr warre ge{{{1s}}}t
Lebanon dihr warre ge{{{1s}}}t
Lehigh nihr warre ge{{{1s}}}t
York dihr warret ge{{{1s}}}t
3rd person er/sie/es watt ge{{{1s}}}t sie warre ge{{{1s}}}t
future perfect
singular plural
1st person ich wa ge{{{1s}}}t hawwe mir warre ge{{{1s}}}t hawwe
2nd person Lancaster du wascht ge{{{1s}}}t hawwe dihr watt ge{{{1s}}}t hawwe
Carbon ihr watt ge{{{1s}}}t hawwe
Northampton ihr warre ge{{{1s}}}t hawwe
Lebanon dihr warre ge{{{1s}}}t hawwe
Lehigh nihr warre ge{{{1s}}}t hawwe
York dihr warret ge{{{1s}}}t hawwe
3rd person er/sie/es watt ge{{{1s}}}t hawwe sie warre ge{{{1s}}}t hawwe
present progressive
singular plural
1st person ich bin am Kenne mir sin am Kenne
2nd person Lancaster du bischt am Kenne dihr seid am Kenne
Carbon ihr seid am Kenne
Northampton ihr sin am Kenne
Lebanon dihr sin am Kenne
Lehigh nihr sin am Kenne
York dihr sind am Kenne
3rd person er/sie/es iss am Kenne sie sin am Kenne
present perfect passive
singular plural
1st person ich bin ge{{{1s}}}t warre mir sin ge{{{1s}}}t warre
2nd person Lancaster du bischt ge{{{1s}}}t warre dihr seid ge{{{1s}}}t warre
Carbon ihr seid ge{{{1s}}}t warre
Northampton ihr sin ge{{{1s}}}t warre
Lebanon dihr sin ge{{{1s}}}t warre
Lehigh nihr sin ge{{{1s}}}t warre
York dihr sind ge{{{1s}}}t warre
3rd person er/sie/es iss ge{{{1s}}}t warre sie sin ge{{{1s}}}t warre
future passive
singular plural
1st person ich wa ge{{{1s}}}t warre mir warre ge{{{1s}}}t warre
2nd person Lancaster du wascht ge{{{1s}}}t warre dihr watt ge{{{1s}}}t warre
Carbon ihr watt ge{{{1s}}}t warre
Northampton ihr warre ge{{{1s}}}t warre
Lebanon dihr warre ge{{{1s}}}t warre
Lehigh nihr warre ge{{{1s}}}t warre
York dihr warret ge{{{1s}}}t warre
3rd person er/sie/es watt ge{{{1s}}}t warre sie warre ge{{{1s}}}t warre
future perfect passive
singular plural
1st person ich wa ge{{{1s}}}t warre sei mir warre ge{{{1s}}}t warre sei
2nd person Lancaster du wascht ge{{{1s}}}t warre sei dihr watt ge{{{1s}}}t warre sei
Carbon ihr watt ge{{{1s}}}t warre sei
Northampton ihr warre ge{{{1s}}}t warre sei
Lebanon dihr warre ge{{{1s}}}t warre sei
Lehigh nihr warre ge{{{1s}}}t warre sei
York dihr warret ge{{{1s}}}t warre sei
3rd person er/sie/es watt ge{{{1s}}}t warre sei sie warre ge{{{1s}}}t warre sei
Subjunctive conjugations of kenne
present subjunctive (form 1)
singular plural
1st person ich daet kenne mir daede kenne
2nd person Lancaster du daetscht kenne dihr daet kenne
Carbon ihr daet kenne
Northampton ihr daede kenne
Lebanon dihr daede kenne
Lehigh nihr daede kenne
York dihr daedet kenne
3rd person er/sie/es daet kenne sie daede kenne
past subjunctive
singular plural
1st person ich hett ge{{{1s}}}t mir hedde ge{{{1s}}}t
2nd person Lancaster du hettscht ge{{{1s}}}t dihr hett ge{{{1s}}}t
Carbon ihr hett ge{{{1s}}}t
Northampton ihr hedde ge{{{1s}}}t
Lebanon dihr hedde ge{{{1s}}}t
Lehigh nihr hedde ge{{{1s}}}t
York dihr heddet ge{{{1s}}}t
3rd person er/sie/es hett ge{{{1s}}}t sie hedde ge{{{1s}}}t

Sathmar Swabian

Etymology

From Middle High German kunnen, from Old High German kunnan, from Proto-West Germanic *kunnan, from Proto-Germanic *kunnaną, from Proto-Indo-European *ǵneh₃- (to know).

Verb

kenne

  1. can

References

  • Claus Stephani, Volksgut der Sathmarschwaben (1985)

West Frisian

Etymology

From Old Frisian kenna, from Proto-West Germanic *kannijan (to know).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɛnə/

Verb

kenne

  1. to know, to be familiar with (as opposed to knowing information or facts)

Conjugation

Irregular
infinitive kenne
3rd singular past koe
past participle kennen, kend
infinitive kenne
long infinitive kennen
gerund kennen n
auxiliary hawwe
indicative present tense past tense
1st singular ken koe
2nd singular kenst koest
clitic form kensto koesto
3rd singular ken koe
plural kenne koene, koenen
imperative ken
participles kennend, kennende kennen, kend

Further reading

  • kenne”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011