Reconstruction:Proto-Germanic/sibjō
Proto-Germanic
Etymology
Likely derived from pre-Germanic *sebʰi/*sebʰyo, dative singular of reflexive pronoun Proto-Indo-European *s(w)e.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsiβ.jɔː/
Noun
*sibjō f
Inflection
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | *sibjō | *sibjôz |
vocative | *sibjō | *sibjôz |
accusative | *sibjǭ | *sibjōz |
genitive | *sibjōz | *sibjǫ̂ |
dative | *sibjōi | *sibjōmaz |
instrumental | *sibjō | *sibjōmiz |
Derived terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *sibbju
- Old Norse: Sif; sifjar pl
- Gothic: 𐍃𐌹𐌱𐌾𐌰 (sibja)
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*sebjō-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 429