Reconstruction:Proto-Germanic/snīwaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *sneygʷʰ- (“to snow”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsniː.wɑ.nɑ̃/
Verb
- to snow
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *snīwō | *snīwaų | — | *snīwai | ? | |
| 2nd singular | *snīwizi | *snīwaiz | *snīw | *snīwazai | *snīwaizau | |
| 3rd singular | *snīwidi | *snīwai | *snīwadau | *snīwadai | *snīwaidau | |
| 1st dual | *snīwōz | *snīwaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *snīwadiz | *snīwaidiz | *snīwadiz | — | — | |
| 1st plural | *snīwamaz | *snīwaim | — | *snīwandai | *snīwaindau | |
| 2nd plural | *snīwid | *snīwaid | *snīwid | *snīwandai | *snīwaindau | |
| 3rd plural | *snīwandi | *snīwain | *snīwandau | *snīwandai | *snīwaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *snaiw | *sniwį̄ | ||||
| 2nd singular | *snaiwt | *sniwīz | ||||
| 3rd singular | *snaiw | *sniwī | ||||
| 1st dual | *sniwū | *sniwīw | ||||
| 2nd dual | *sniwudiz | *sniwīdiz | ||||
| 1st plural | *sniwum | *sniwīm | ||||
| 2nd plural | *sniwud | *sniwīd | ||||
| 3rd plural | *sniwun | *sniwīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *snīwandz | *sniwanaz | ||||
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *snīwan
- Old Norse: snjóva, snæva, snjáva
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*snīwan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 462
- ^ Vladimir Orel (2003) “*snīʒwanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 358