Reconstruction:Proto-Germanic/waiþiz
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *weyh₁- (“to desire; move toward; pursue”).[1]
Noun
*waiþiz m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *waiþiz | *waiþīz |
| vocative | *waiþi | *waiþīz |
| accusative | *waiþį | *waiþinz |
| genitive | *waiþīz | *waiþijǫ̂ |
| dative | *waiþī | *waiþimaz |
| instrumental | *waiþī | *waiþimiz |
Related terms
Descendants
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*waiþiz ~ *waiþ(j)ō”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 441