Reconstruction:Proto-West Germanic/faikn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *faikną.
Noun
*faikn n[1]
Inflection
| Neuter a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *faikn | |
| Genitive | *faiknas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *faikn | *faiknu |
| Accusative | *faikn | *faiknu |
| Genitive | *faiknas | *faiknō |
| Dative | *faiknē | *faiknum |
| Instrumental | *faiknu | *faiknum |
Descendants
- Old English: fācn, fācen
- Old Frisian: *fēkn
- ⇒ Old Frisian: fēknia (verb)
- Old Saxon: fēkn, fēkan
- Old High German: feihhan, feichan
- Middle High German: veichen
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 331: “PWGmc *faikn”