Sincan

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): /sin.d͡ʒan/

Etymology 1

From Ottoman Turkish سنجان, equivalent to sin (“grave”) +‎ can (“soul”).

Proper noun

Sincan

  1. a district of Ankara Province, Turkey
Declension
Declension of Sincan
singular plural
nominative Sincan Sincanlar
accusative Sincan'ı Sincanları
dative Sincan'a Sincanlara
locative Sincan'da Sincanlarda
ablative Sincan'dan Sincanlardan
genitive Sincan'ın Sincanların
Possessive forms of Sincan
singular plural
benim (my) Sincan'ım Sincanlarım
Sincan'larım
senin (your) Sincan'ın Sincanların
Sincan'ların
onun (his/her/its) Sincan'ı Sincanları
Sincan'ları
bizim (our) Sincan'ımız Sincanlarımız
Sincan'larımız
sizin (your) Sincan'ınız Sincanlarınız
Sincan'larınız
onların (their) Sincan'ı
Sincanları
Sincan'ları 		Sincanları
Sincan'ları
Derived terms
  • Sincanlı

Etymology 2

From Chinese 新疆 (Xīnjiāng).

Proper noun

Sincan

  1. Xinjiang (a Uyghur autonomous region of China, located in the sparsely populated northwest)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.