Verbrechertum
German
Etymology
Verbrecher + -tum
Pronunciation
- IPA(key): /fɛɐ̯ˈbʁɛçɐtuːm/
- Hyphenation: Ver‧bre‧cher‧tum
Noun
Verbrechertum n (strong, genitive Verbrechertumes or Verbrechertums, no plural)
- (dated) gangsterism, criminality
Declension
Declension of Verbrechertum [sg-only, neuter, strong]
Further reading
- “Verbrechertum” in Duden online
- “Verbrechertum” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Verbrechertum” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache