Vereiteln
German
Noun
Vereiteln
n
(
strong
,
genitive
Vereitelns
,
no plural
)
gerund of
vereiteln
Declension
Declension of
Vereiteln
[
sg-only, neuter, strong
]
singular
indef.
def.
noun
nominative
ein
das
Vereiteln
genitive
eines
des
Vereitelns
dative
einem
dem
Vereiteln
accusative
ein
das
Vereiteln