aðgreina

Icelandic

Etymology

From að- +‎ greina.

Verb

aðgreina (weak verb, third-person singular past indicative aðgreindi, supine aðgreint)

  1. to separate
  2. to distinguish

Conjugation

aðgreina – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur aðgreina
supine sagnbót aðgreint
present participle
aðgreinandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég aðgreini aðgreindi aðgreini aðgreindi
þú aðgreinir aðgreindir aðgreinir aðgreindir
hann, hún, það aðgreinir aðgreindi aðgreini aðgreindi
plural við aðgreinum aðgreindum aðgreinum aðgreindum
þið aðgreinið aðgreinduð aðgreinið aðgreinduð
þeir, þær, þau aðgreina aðgreindu aðgreini aðgreindu
imperative boðháttur
singular þú aðgrein (þú), aðgreindu
plural þið aðgreinið (þið), aðgreiniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
aðgreinast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að aðgreinast
supine sagnbót aðgreinst
present participle
aðgreinandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég aðgreinist aðgreindist aðgreinist aðgreindist
þú aðgreinist aðgreindist aðgreinist aðgreindist
hann, hún, það aðgreinist aðgreindist aðgreinist aðgreindist
plural við aðgreinumst aðgreindumst aðgreinumst aðgreindumst
þið aðgreinist aðgreindust aðgreinist aðgreindust
þeir, þær, þau aðgreinast aðgreindust aðgreinist aðgreindust
imperative boðháttur
singular þú aðgreinst (þú), aðgreinstu
plural þið aðgreinist (þið), aðgreinisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
aðgreindur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
aðgreindur aðgreind aðgreint aðgreindir aðgreindar aðgreind
accusative
(þolfall)
aðgreindan aðgreinda aðgreint aðgreinda aðgreindar aðgreind
dative
(þágufall)
aðgreindum aðgreindri aðgreindu aðgreindum aðgreindum aðgreindum
genitive
(eignarfall)
aðgreinds aðgreindrar aðgreinds aðgreindra aðgreindra aðgreindra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
aðgreindi aðgreinda aðgreinda aðgreindu aðgreindu aðgreindu
accusative
(þolfall)
aðgreinda aðgreindu aðgreinda aðgreindu aðgreindu aðgreindu
dative
(þágufall)
aðgreinda aðgreindu aðgreinda aðgreindu aðgreindu aðgreindu
genitive
(eignarfall)
aðgreinda aðgreindu aðgreinda aðgreindu aðgreindu aðgreindu

Further reading