aŭguri

See also: auguri

Esperanto

Etymology

From Latin augurō (“interpret omens”).

Pronunciation

  • IPA(key): /au̯ˈɡuri/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uri
  • Hyphenation: aŭ‧gu‧ri

Verb

aŭguri (present aŭguras, past aŭguris, future aŭguros, conditional aŭgurus, volitive aŭguru)

  1. (transitive) to augur
  2. (transitive) to foretell events (by any means)
  3. to be a sign

Conjugation

Conjugation of aŭguri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense aŭguras aŭguris aŭguros
active participle aŭguranta aŭgurantaj aŭgurinta aŭgurintaj aŭguronta aŭgurontaj
acc. aŭgurantan aŭgurantajn aŭgurintan aŭgurintajn aŭgurontan aŭgurontajn
passive participle aŭgurata aŭgurataj aŭgurita aŭguritaj aŭgurota aŭgurotaj
acc. aŭguratan aŭguratajn aŭguritan aŭguritajn aŭgurotan aŭgurotajn
nominal active participle aŭguranto aŭgurantoj aŭgurinto aŭgurintoj aŭguronto aŭgurontoj
acc. aŭguranton aŭgurantojn aŭgurinton aŭgurintojn aŭguronton aŭgurontojn
nominal passive participle aŭgurato aŭguratoj aŭgurito aŭguritoj aŭguroto aŭgurotoj
acc. aŭguraton aŭguratojn aŭguriton aŭguritojn aŭguroton aŭgurotojn
adverbial active participle aŭgurante aŭgurinte aŭguronte
adverbial passive participle aŭgurate aŭgurite aŭgurote
infinitive aŭguri imperative aŭguru conditional aŭgurus

Derived terms

  • aŭgura (“ominous”)
  • aŭgurado (“augury”)
  • aŭguristo (“an augurer”)
  • aŭguro (“omen, sign”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.