aanbouwen

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːmbɑu̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧bou‧wen

Etymology 1

From aan +‎ bouwen.

Verb

aanbouwen

  1. (transitive) to build next to an existing building
  2. (transitive) to expand an existing building
Conjugation
Conjugation of aanbouwen (weak, separable)
infinitive aanbouwen
past singular bouwde aan
past participle aangebouwd
infinitive aanbouwen
gerund aanbouwen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular bouw aan bouwde aan aanbouw aanbouwde
2nd person sing. (jij) bouwt aan, bouw aan2 bouwde aan aanbouwt aanbouwde
2nd person sing. (u) bouwt aan bouwde aan aanbouwt aanbouwde
2nd person sing. (gij) bouwt aan bouwde aan aanbouwt aanbouwde
3rd person singular bouwt aan bouwde aan aanbouwt aanbouwde
plural bouwen aan bouwden aan aanbouwen aanbouwden
subjunctive sing.1 bouwe aan bouwde aan aanbouwe aanbouwde
subjunctive plur.1 bouwen aan bouwden aan aanbouwen aanbouwden
imperative sing. bouw aan
imperative plur.1 bouwt aan
participles aanbouwend aangebouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aanbouwen

  1. plural of aanbouw
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.