aanrijden

From Middle Dutch aenrijden. Equivalent to aan +‎ rijden.

• IPA^(key): /ˈaːnrɛi̯də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧rij‧den

aanrijden

1. (transitive) to collide with a vehicle

   Mijn moeder is gister aangereden door de bus.

   My mother was hit by the bus yesterday.

2. (intransitive) to arrive driving or riding

   Mijn moeder kwam op de fiets aangereden.

   My mother arrived by bike.

3. (intransitive, dialectal, colloquial) to depart driving

   Mijn moeder is net naar huis aangereden.

   My mother just left for home.

Although in common use in the southern Netherlands and Flanders, aanrijden in the sense of to depart is not generally understood outside of those regions.

• aanrijder
• aanrijding