aantrekken
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aentrecken. Equivalent to aan (“to, on”) + trekken (“to pull”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌtrɛkə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: aan‧trek‧ken
Verb
aantrekken
- (transitive) to attract, exert a pulling force (on an object) such as gravity
- Antonym: afstoten
- De magneet trekt alle ijzerdeeltjes aan. ― The magnet attracts all iron particles.
- (transitive) to attract, draw, allure, appeal (to someone)
- Antonym: afstoten
- (transitive) to tighten by pulling
- Synonym: straktrekken
- Antonym: lostrekken
- (transitive) to put on (e.g. clothing)
- Synonym: aandoen
- Antonym: uittrekken
- (reflexive, transitive) to take heed, to take an interest in something, to let oneself be bothered by
- Trek je maar niets aan van hun geschreeuw. ― Don't let yourself be bothered by their shouting.
Conjugation
| Conjugation of aantrekken (strong class 3b, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aantrekken | |||
| past singular | trok aan | |||
| past participle | aangetrokken | |||
| infinitive | aantrekken | |||
| gerund | aantrekken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | trek aan | trok aan | aantrek | aantrok |
| 2nd person sing. (jij) | trekt aan, trek aan2 | trok aan | aantrekt | aantrok |
| 2nd person sing. (u) | trekt aan | trok aan | aantrekt | aantrok |
| 2nd person sing. (gij) | trekt aan | trokt aan | aantrekt | aantrokt |
| 3rd person singular | trekt aan | trok aan | aantrekt | aantrok |
| plural | trekken aan | trokken aan | aantrekken | aantrokken |
| subjunctive sing.1 | trekke aan | trokke aan | aantrekke | aantrokke |
| subjunctive plur.1 | trekken aan | trokken aan | aantrekken | aantrokken |
| imperative sing. | trek aan | |||
| imperative plur.1 | trekt aan | |||
| participles | aantrekkend | aangetrokken | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: aantrek