acetyloaceton
Polish
Etymology
From acetyl + -o- + aceton. First attested in 1900.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.t͡sɛ.tɘ.lɔ.aˈt͡sɛ.tɔn/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛtɔn
- Syllabification: a‧ce‧ty‧lo‧a‧ce‧ton
Noun
acetyloaceton m inan
- (organic chemistry) acetylacetone (the diketone CH3COCH2COCH3 used as a solvent and as a coordination ligand)
Declension
Declension of acetyloaceton
| singular | |
|---|---|
| nominative | acetyloaceton |
| genitive | acetyloacetonu |
| dative | acetyloacetonowi |
| accusative | acetyloaceton |
| instrumental | acetyloacetonem |
| locative | acetyloacetonie |
| vocative | acetyloacetonie |
References
- ^ acetyloaceton in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- acetyloaceton in Polish dictionaries at PWN