achteropkomen

Dutch

Etymology

From achterop +‎ komen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɑxtəˈrɔpˌkoːmə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ach‧ter‧op‧ko‧men

Verb

achteropkomen

  1. (intransitive) to overtake, catch up with

Conjugation

Conjugation of achteropkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive achteropkomen
past singular kwam achterop
past participle achteropgekomen
infinitive achteropkomen
gerund achteropkomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom achterop kwam achterop achteropkom achteropkwam
2nd person sing. (jij) komt achterop, kom achterop2 kwam achterop achteropkomt achteropkwam
2nd person sing. (u) komt achterop kwam achterop achteropkomt achteropkwam
2nd person sing. (gij) komt achterop kwaamt achterop achteropkomt achteropkwaamt
3rd person singular komt achterop kwam achterop achteropkomt achteropkwam
plural komen achterop kwamen achterop achteropkomen achteropkwamen
subjunctive sing.1 kome achterop kwame achterop achteropkome achteropkwame
subjunctive plur.1 komen achterop kwamen achterop achteropkomen achteropkwamen
imperative sing. kom achterop
imperative plur.1 komt achterop
participles achteropkomend achteropgekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.