acorazar
Spanish
Etymology
From coraza (“cuirass”).
Pronunciation
- IPA(key): /akoɾaˈθaɾ/ [a.ko.ɾaˈθaɾ] (Spain)
- IPA(key): /akoɾaˈsaɾ/ [a.ko.ɾaˈsaɾ] (Latin America, Philippines)
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧co‧ra‧zar
Verb
acorazar (first-person singular present acorazo, first-person singular preterite acoracé, past participle acorazado)
- (transitive) to armor
Conjugation
Conjugation of acorazar (c-z alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of acorazar (c-z alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive acorazar | dative | acorazarme | acorazarte | acorazarle, acorazarse | acorazarnos | acorazaros | acorazarles, acorazarse |
| accusative | acorazarme | acorazarte | acorazarlo, acorazarla, acorazarse | acorazarnos | acorazaros | acorazarlos, acorazarlas, acorazarse | |
| with gerund acorazando | dative | acorazándome | acorazándote | acorazándole, acorazándose | acorazándonos | acorazándoos | acorazándoles, acorazándose |
| accusative | acorazándome | acorazándote | acorazándolo, acorazándola, acorazándose | acorazándonos | acorazándoos | acorazándolos, acorazándolas, acorazándose | |
| with informal second-person singular tú imperative acoraza | dative | acorázame | acorázate | acorázale | acorázanos | not used | acorázales |
| accusative | acorázame | acorázate | acorázalo, acorázala | acorázanos | not used | acorázalos, acorázalas | |
| with informal second-person singular vos imperative acorazá | dative | acorazame | acorazate | acorazale | acorazanos | not used | acorazales |
| accusative | acorazame | acorazate | acorazalo, acorazala | acorazanos | not used | acorazalos, acorazalas | |
| with formal second-person singular imperative acorace | dative | acoráceme | not used | acorácele, acorácese | acorácenos | not used | acoráceles |
| accusative | acoráceme | not used | acorácelo, acorácela, acorácese | acorácenos | not used | acorácelos, acorácelas | |
| with first-person plural imperative acoracemos | dative | not used | acoracémoste | acoracémosle | acoracémonos | acoracémoos | acoracémosles |
| accusative | not used | acoracémoste | acoracémoslo, acoracémosla | acoracémonos | acoracémoos | acoracémoslos, acoracémoslas | |
| with informal second-person plural imperative acorazad | dative | acorazadme | not used | acorazadle | acorazadnos | acorazaos | acorazadles |
| accusative | acorazadme | not used | acorazadlo, acorazadla | acorazadnos | acorazaos | acorazadlos, acorazadlas | |
| with formal second-person plural imperative acoracen | dative | acorácenme | not used | acorácenle | acorácennos | not used | acorácenles, acorácense |
| accusative | acorácenme | not used | acorácenlo, acorácenla | acorácennos | not used | acorácenlos, acorácenlas, acorácense | |
Derived terms
Further reading
- “acorazar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024