adiutancki

Polish

Alternative forms

Etymology

From adiutant +‎ -cki. First attested in 1791.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.djuˈtan.t͡ski/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ant͡ski
  • Syllabification: a‧diu‧tan‧cki

Adjective

adiutancki (not comparable, no derived adverb)

  1. (military, relational) adjutant
    Synonym: (Middle Polish) adiutański
  2. (relational) aide-de-camp

Declension

Declension of adiutancki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative adiutancki adiutancka adiutanckie adiutanccy adiutanckie
genitive adiutanckiego adiutanckiej adiutanckiego adiutanckich
dative adiutanckiemu adiutanckiej adiutanckiemu adiutanckim
accusative adiutanckiego adiutancki adiutancką adiutanckie adiutanckich adiutanckie
instrumental adiutanckim adiutancką adiutanckim adiutanckimi
locative adiutanckim adiutanckiej adiutanckim adiutanckich
adjectives
nouns
verb

References

  1. ^ Zbior Konstytucyi I Uchwał Seymu Pod Związkiem Konfederacyi w Warszawie Agituiącego Się : Od Dnia 7. Października w Roku 1788. do Dnia 16. Grudnia Roku 1790. Podług Dat Oblaty Wydrukowany‎[1] (in Polish), 1791, page 90

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.