admiracja

See also: admiracją

Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin admīrātiō.[1][2] First attested in 1733.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /ad.miˈra.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ad‧mi‧ra‧cja

Noun

admiracja f

  1. (dated or literary) admiration (adoration, appreciation) [with dla (+ genitive) ‘for what/whome’]
    Synonyms: adoracja, uwielbienie
    wielka admiracja ― admiration
    obiekt/przedmiot admiracji ― object of admiration
  2. (Middle Polish) amazement, awe, stupor

Declension

Declension of admiracja
singular
nominative admiracja
genitive admiracji
dative admiracji
accusative admirację
instrumental admiracją
locative admiracji
vocative admiracjo

Derived terms

adjective
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “admiracja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “admiracja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Danuta Lankiewicz (11.02.2021) “ADMIRACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.