Catalan
Verb
advoco
- first-person singular present indicative of advocar
Latin
Etymology
From ad- (“to, towards, at”) + vocō (“call, summon”).
Pronunciation
Verb
advocō (present infinitive advocāre, perfect active advocāvī, supine advocātum); first conjugation
- to call, invite or summon someone to a place, invoke
- Synonyms: prōvocō, ēvocō, invocō, invītō, acciō, arcessō, citō, inclāmō, exciō
- Antonym: āvocō
- to get a respite, delay
- to give consolation, console; recommend
- (law) to call in as aid, assistant, witness or counsellor
Conjugation
Conjugation of advocō (first conjugation)
| indicative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
advocō
|
advocās
|
advocat
|
advocāmus
|
advocātis
|
advocant
|
| imperfect
|
advocābam
|
advocābās
|
advocābat
|
advocābāmus
|
advocābātis
|
advocābant
|
| future
|
advocābō
|
advocābis
|
advocābit
|
advocābimus
|
advocābitis
|
advocābunt
|
| perfect
|
advocāvī
|
advocāvistī, advocāstī1
|
advocāvit, advocāt1
|
advocāvimus, advocāmus1
|
advocāvistis, advocāstis1
|
advocāvērunt, advocārunt, advocāvēre1
|
| pluperfect
|
advocāveram, advocāram1
|
advocāverās, advocārās1
|
advocāverat, advocārat1
|
advocāverāmus, advocārāmus1
|
advocāverātis, advocārātis1
|
advocāverant, advocārant1
|
| future perfect
|
advocāverō, advocārō1
|
advocāveris, advocāris1
|
advocāverit, advocārit1
|
advocāverimus, advocārimus1
|
advocāveritis, advocāritis1
|
advocāverint, advocārint1
|
| passive
|
present
|
advocor
|
advocāris, advocāre
|
advocātur
|
advocāmur
|
advocāminī
|
advocantur
|
| imperfect
|
advocābar
|
advocābāris, advocābāre
|
advocābātur
|
advocābāmur
|
advocābāminī
|
advocābantur
|
| future
|
advocābor
|
advocāberis, advocābere
|
advocābitur
|
advocābimur
|
advocābiminī
|
advocābuntur
|
| perfect
|
advocātus + present active indicative of sum
|
| pluperfect
|
advocātus + imperfect active indicative of sum
|
| future perfect
|
advocātus + future active indicative of sum
|
| subjunctive
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
advocem
|
advocēs
|
advocet
|
advocēmus
|
advocētis
|
advocent
|
| imperfect
|
advocārem
|
advocārēs
|
advocāret
|
advocārēmus
|
advocārētis
|
advocārent
|
| perfect
|
advocāverim, advocārim1
|
advocāverīs, advocārīs1
|
advocāverit, advocārit1
|
advocāverīmus, advocārīmus1
|
advocāverītis, advocārītis1
|
advocāverint, advocārint1
|
| pluperfect
|
advocāvissem, advocāssem1
|
advocāvissēs, advocāssēs1
|
advocāvisset, advocāsset1
|
advocāvissēmus, advocāssēmus1
|
advocāvissētis, advocāssētis1
|
advocāvissent, advocāssent1
|
| passive
|
present
|
advocer
|
advocēris, advocēre
|
advocētur
|
advocēmur
|
advocēminī
|
advocentur
|
| imperfect
|
advocārer
|
advocārēris, advocārēre
|
advocārētur
|
advocārēmur
|
advocārēminī
|
advocārentur
|
| perfect
|
advocātus + present active subjunctive of sum
|
| pluperfect
|
advocātus + imperfect active subjunctive of sum
|
| imperative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
—
|
advocā
|
—
|
—
|
advocāte
|
—
|
| future
|
—
|
advocātō
|
advocātō
|
—
|
advocātōte
|
advocantō
|
| passive
|
present
|
—
|
advocāre
|
—
|
—
|
advocāminī
|
—
|
| future
|
—
|
advocātor
|
advocātor
|
—
|
—
|
advocantor
|
| advocāre
|
advocārī
|
advocāns
|
—
|
| advocātūrum esse
|
advocātum īrī
|
advocātūrus
|
advocandus
|
advocāvisse, advocāsse1
|
advocātum esse
|
—
|
advocātus
|
| —
|
advocātum fore
|
—
|
—
|
| advocātūrum fuisse
|
—
|
—
|
—
|
| advocandī
|
advocandō
|
advocandum
|
advocandō
|
advocātum
|
advocātū
|
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
Descendants
References
- “advoco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “advoco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- advoco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to summon an assembly of the people: contionem advocare (Sall. Iug. 33. 3)
Portuguese
Verb
advoco
- first-person singular present indicative of advocar
Spanish
Verb
advoco
- first-person singular present indicative of advocar