afhjúpa

Icelandic

Etymology

From af- +‎ hjúpa.

Verb

afhjúpa (weak verb, third-person singular past indicative afhjúpaði, supine afhjúpað)

  1. to reveal, to uncover, to give away

Conjugation

afhjúpa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur afhjúpa
supine sagnbót afhjúpað
present participle
afhjúpandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afhjúpa afhjúpaði afhjúpi afhjúpaði
þú afhjúpar afhjúpaðir afhjúpir afhjúpaðir
hann, hún, það afhjúpar afhjúpaði afhjúpi afhjúpaði
plural við afhjúpum afhjúpuðum afhjúpum afhjúpuðum
þið afhjúpið afhjúpuðuð afhjúpið afhjúpuðuð
þeir, þær, þau afhjúpa afhjúpuðu afhjúpi afhjúpuðu
imperative boðháttur
singular þú afhjúpa (þú), afhjúpaðu
plural þið afhjúpið (þið), afhjúpiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afhjúpast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að afhjúpast
supine sagnbót afhjúpast
present participle
afhjúpandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afhjúpast afhjúpaðist afhjúpist afhjúpaðist
þú afhjúpast afhjúpaðist afhjúpist afhjúpaðist
hann, hún, það afhjúpast afhjúpaðist afhjúpist afhjúpaðist
plural við afhjúpumst afhjúpuðumst afhjúpumst afhjúpuðumst
þið afhjúpist afhjúpuðust afhjúpist afhjúpuðust
þeir, þær, þau afhjúpast afhjúpuðust afhjúpist afhjúpuðust
imperative boðháttur
singular þú afhjúpast (þú), afhjúpastu
plural þið afhjúpist (þið), afhjúpisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afhjúpaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afhjúpaður afhjúpuð afhjúpað afhjúpaðir afhjúpaðar afhjúpuð
accusative
(þolfall)
afhjúpaðan afhjúpaða afhjúpað afhjúpaða afhjúpaðar afhjúpuð
dative
(þágufall)
afhjúpuðum afhjúpaðri afhjúpuðu afhjúpuðum afhjúpuðum afhjúpuðum
genitive
(eignarfall)
afhjúpaðs afhjúpaðrar afhjúpaðs afhjúpaðra afhjúpaðra afhjúpaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afhjúpaði afhjúpaða afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpuðu afhjúpuðu
accusative
(þolfall)
afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpuðu afhjúpuðu
dative
(þágufall)
afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpuðu afhjúpuðu
genitive
(eignarfall)
afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpaða afhjúpuðu afhjúpuðu afhjúpuðu

Further reading