afpoeieren
Dutch
Etymology
Compound of af + poeieren.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
afpoeieren
- (transitive) to dismiss, to brush off, to blow off, to shirk
- Synonym: afwimpelen
Conjugation
| Conjugation of afpoeieren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afpoeieren | |||
| past singular | poeierde af | |||
| past participle | afgepoeierd | |||
| infinitive | afpoeieren | |||
| gerund | afpoeieren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | poeier af | poeierde af | afpoeier | afpoeierde |
| 2nd person sing. (jij) | poeiert af, poeier af2 | poeierde af | afpoeiert | afpoeierde |
| 2nd person sing. (u) | poeiert af | poeierde af | afpoeiert | afpoeierde |
| 2nd person sing. (gij) | poeiert af | poeierde af | afpoeiert | afpoeierde |
| 3rd person singular | poeiert af | poeierde af | afpoeiert | afpoeierde |
| plural | poeieren af | poeierden af | afpoeieren | afpoeierden |
| subjunctive sing.1 | poeiere af | poeierde af | afpoeiere | afpoeierde |
| subjunctive plur.1 | poeieren af | poeierden af | afpoeieren | afpoeierden |
| imperative sing. | poeier af | |||
| imperative plur.1 | poeiert af | |||
| participles | afpoeierend | afgepoeierd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||