agangan
See also: agaŋan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɑːˈɡɑn.ɡɑn/, [ɑːˈɡɑŋ.ɡɑn]
Verb
āgangan
- to come to pass
- to happen to, befall
Conjugation
Conjugation of āgangan (strong, class VII)
| infinitive | āgangan | āgangenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | āgange | āġēng, āġīeng |
| second person singular | āgengst | āġēnge, āġīenge |
| third person singular | āgengþ | āġēng, āġīeng |
| plural | āgangaþ | āġēngon, āġīengon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | āgange | āġēnge, āġīenge |
| plural | āgangen | āġēngen, āġīengen |
| imperative | ||
| singular | āgang | |
| plural | āgangaþ | |
| participle | present | past |
| āgangende | āgangen | |
Old Saxon
Etymology
Verb
agangan
- to perish
Conjugation
Conjugation of agangan (strong class 7)
| infinitive | agangan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | agangu | agēng |
| 2nd person singular | gengis | agēngi |
| 3rd person singular | gengid | agēng |
| plural | agangad | agēngun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | agange | agēngi |
| 2nd person singular | aganges | agēngis |
| 3rd person singular | agange | agēngi |
| plural | agangen | agēngin |
| imperative | present | |
| singular | agang | |
| plural | agangad | |
| participle | present | past |
| agangandi | agangan | |