annositas
Latin
Etymology
From annōsus (“full of years”) + -tās.
Noun
annōsitās f (genitive annōsitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | annōsitās | annōsitātēs |
| genitive | annōsitātis | annōsitātum |
| dative | annōsitātī | annōsitātibus |
| accusative | annōsitātem | annōsitātēs |
| ablative | annōsitāte | annōsitātibus |
| vocative | annōsitās | annōsitātēs |
Related terms
Descendants
References
- “annositas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "annositas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- annositas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.