apprenso
Latin
Alternative forms
Etymology
From appre(he)ndō (“seize”) + -tō. Cf. apprensus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [apˈprẽː.soː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [apˈprɛn.so]
Verb
apprēnsō (present infinitive apprēnsāre); first conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | apprēnsō | apprēnsās | apprēnsat | apprēnsāmus | apprēnsātis | apprēnsant | ||||||
| imperfect | apprēnsābam | apprēnsābās | apprēnsābat | apprēnsābāmus | apprēnsābātis | apprēnsābant | |||||||
| future | apprēnsābō | apprēnsābis | apprēnsābit | apprēnsābimus | apprēnsābitis | apprēnsābunt | |||||||
| passive | present | apprēnsor | apprēnsāris, apprēnsāre |
apprēnsātur | apprēnsāmur | apprēnsāminī | apprēnsantur | ||||||
| imperfect | apprēnsābar | apprēnsābāris, apprēnsābāre |
apprēnsābātur | apprēnsābāmur | apprēnsābāminī | apprēnsābantur | |||||||
| future | apprēnsābor | apprēnsāberis, apprēnsābere |
apprēnsābitur | apprēnsābimur | apprēnsābiminī | apprēnsābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | apprēnsem | apprēnsēs | apprēnset | apprēnsēmus | apprēnsētis | apprēnsent | ||||||
| imperfect | apprēnsārem | apprēnsārēs | apprēnsāret | apprēnsārēmus | apprēnsārētis | apprēnsārent | |||||||
| passive | present | apprēnser | apprēnsēris, apprēnsēre |
apprēnsētur | apprēnsēmur | apprēnsēminī | apprēnsentur | ||||||
| imperfect | apprēnsārer | apprēnsārēris, apprēnsārēre |
apprēnsārētur | apprēnsārēmur | apprēnsārēminī | apprēnsārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | apprēnsā | — | — | apprēnsāte | — | ||||||
| future | — | apprēnsātō | apprēnsātō | — | apprēnsātōte | apprēnsantō | |||||||
| passive | present | — | apprēnsāre | — | — | apprēnsāminī | — | ||||||
| future | — | apprēnsātor | apprēnsātor | — | — | apprēnsantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | apprēnsāre | apprēnsārī | apprēnsāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | apprēnsandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| apprēnsandī | apprēnsandō | apprēnsandum | apprēnsandō | — | — | ||||||||
Related terms
Descendants
References
- “apprenso”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- apprenso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.