arreo
See also: arreó
Galician
Etymology
Attested since circa 1750. Probably from a + a descendant from Proto-Germanic *rēdaz (“advice, counsel”). Compare Catalan arreu, idem.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈreo/ [aˈre.ʊ]
- Rhymes: -eo
- Hyphenation: a‧rre‧o
Adverb
arreo
- continuously, restlessly, ceaselessly, incessantly, nonstop
- Traballar, traballar, traballar arreo. ― Working, working, working restlessly.
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “arreo”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “arreo”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “arreo”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “arrear”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aˈreo/ [aˈre.o]
- Rhymes: -eo
- Syllabification: a‧rre‧o
Etymology 1
Deverbal from arrear.
Noun
arreo m (plural arreos)
- belongings
- (collective) roundup (of animals)
- Synonym: recua
Verb
arreo
- first-person singular present indicative of arrear
Etymology 2
Adverb
arreo
- successively
- Synonym: sucesivamente
Further reading
- “arreo”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024