arz
See also: -arz
Translingual
Etymology
Clipping of English Arabic with z as a placeholder.
Symbol
arz
See also
- Wiktionary’s coverage of Egyptian Arabic terms
Breton
Pronunciation
- IPA(key): /ˈars/
Noun
arz m
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish عرض (arz), from Arabic عَرْض (ʕarḍ).
Noun
arz n (plural arzuri)
- (historical) petition to the sultan or grand vizier
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | arz | arzul | arzuri | arzurile | |
| genitive-dative | arz | arzului | arzuri | arzurilor | |
| vocative | arzule | arzurilor | |||
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [aɾz]
Etymology 1
From Ottoman Turkish ارض (arz), from Arabic أَرْض (ʔarḍ), from Proto-Semitic *ʔarṣ́-.
Noun
arz (definite accusative arzı, plural arzlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | arz | arzlar |
| definite accusative | arzı | arzları |
| dative | arza | arzlara |
| locative | arzda | arzlarda |
| ablative | arzdan | arzlardan |
| genitive | arzın | arzların |
Synonyms
Related terms
Etymology 2
From Ottoman Turkish عرض (arz), from Arabic عَرْض (ʕarḍ).
Noun
arz (definite accusative arzı, plural arzlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | arz | arzlar |
| definite accusative | arzı | arzları |
| dative | arza | arzlara |
| locative | arzda | arzlarda |
| ablative | arzdan | arzlardan |
| genitive | arzın | arzların |
Derived terms
- arz etmek (“to present, submit, offer”)