ارض
See also: أرض
Arabic
Verb
اِرْضَ • (irḍa) (form I) /ir.dˤa/
- second-person masculine singular imperative of رَضِيَ (raḍiya)
Malay
Noun
ارض (plural ارض-ارض or ارض٢)
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic أَرْض (ʔarḍ, “land, earth”), from Proto-Semitic *ʾarṣ́-.
Pronunciation
Noun
ارض • (arz) (definite accusative ارضی (arzı), plural ارضون (arazûn) or ارضات (arazât))
- earth, soil, ground, a mixture of mineral particles and organic material, used to support plant growth
- country, region, territory, district, land, tract, a geographical area of considerable but indefinite extent
- Earth, Terra, the world, the globe, the third planet of the Solar System upon which humans live
- Synonym: دنیا (dünyâ)
Derived terms
- ارض خراج (arz-ı harac, “tributary country”)
- ارض عشریه (arz-ı ʼöşriye, “tithable country”)
- ارضی (arzî, “pertaining to the soil”)
- ارضیه (arziye, “rent charged as space”)
- حركت ارض (hareket-i arz, “earthquake”)
- حق ارض (hakk-ı arz, “land tax”)
- كلفت ارض (külfet-i arz, “land servitude”)
Descendants
- Turkish: arz
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “ارض”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 36
- Çağbayır, Yaşar (2007) “arz3”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 306
- Devellioğlu, Ferit (1962) “arz”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 50
- Kélékian, Diran (1911) “ارض”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 68
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Terra”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1665
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ارض”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 143
- Nişanyan, Sevan (2002–) “arz2”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ارض”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 68
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic أَرْض (ʔarḍ), from Proto-Semitic *ʔarṣ́-.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈʔaɾz/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔäɹz]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæɹz]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔäɹz]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | arz |
| Dari reading? | arz |
| Iranian reading? | arz |
| Tajik reading? | arz |
- Homophone: عرض ('arz)
Noun
ارض • (arz) (plural اراضی (arâzi))
- soil, earth, ground, land
- Synonym: زمین (zamin)
- territory, region, country
- Synonym: زمین (zamin)
- اراضی اشغالی فلسطین ― arâzi-ye ešġâli-ye falastin ― occupied Palestinian territories
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian ارض (arz), from Arabic أَرْض (ʔarḍ), from Proto-Semitic *ʾarṣ́-.
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /əɾz/
Noun
ارض • (arz) f (Hindi spelling अर्ज़)