تراب

See also: برات and تراث

Arabic

Root
ت ر ب (t r b)
6 terms

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /tu.raːb/
    • (Gulf) IPA(key): /traːb/

Noun

تُرَاب • (turābm (plural أَتْرِبَة (ʔatriba) or تِرْبَان (tirbān))

  1. earth, soil, ground, dust (organic material, sand, etc., which covers the land)
  2. (figurative) land, territory, soil
    أَرادَت أَن تَرْجِعَ إلَى تُرابِ الوَطَن.
    ʔarādat ʔan tarjiʕa ʔilā turābi al-waṭan.
    She wanted to return to the homeland’s soil.

Declension

Declension of noun تُرَاب (turāb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تُرَاب
turāb
التُّرَاب
at-turāb
تُرَاب
turāb
nominative تُرَابٌ
turābun
التُّرَابُ
at-turābu
تُرَابُ
turābu
accusative تُرَابًا
turāban
التُّرَابَ
at-turāba
تُرَابَ
turāba
genitive تُرَابٍ
turābin
التُّرَابِ
at-turābi
تُرَابِ
turābi
dual indefinite definite construct
informal تُرَابَيْن
turābayn
التُّرَابَيْن
at-turābayn
تُرَابَيْ
turābay
nominative تُرَابَانِ
turābāni
التُّرَابَانِ
at-turābāni
تُرَابَا
turābā
accusative تُرَابَيْنِ
turābayni
التُّرَابَيْنِ
at-turābayni
تُرَابَيْ
turābay
genitive تُرَابَيْنِ
turābayni
التُّرَابَيْنِ
at-turābayni
تُرَابَيْ
turābay
plural broken plural triptote in ـَة (-a)‎;
basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَتْرِبَة‎; تِرْبَان
ʔatriba‎; tirbān
الْأَتْرِبَة‎; التِّرْبَان
al-ʔatriba‎; at-tirbān
أَتْرِبَة‎; تِرْبَان
ʔatribat‎; tirbān
nominative أَتْرِبَةٌ‎; تِرْبَانٌ
ʔatribatun‎; tirbānun
الْأَتْرِبَةُ‎; التِّرْبَانُ
al-ʔatribatu‎; at-tirbānu
أَتْرِبَةُ‎; تِرْبَانُ
ʔatribatu‎; tirbānu
accusative أَتْرِبَةً‎; تِرْبَانًا
ʔatribatan‎; tirbānan
الْأَتْرِبَةَ‎; التِّرْبَانَ
al-ʔatribata‎; at-tirbāna
أَتْرِبَةَ‎; تِرْبَانَ
ʔatribata‎; tirbāna
genitive أَتْرِبَةٍ‎; تِرْبَانٍ
ʔatribatin‎; tirbānin
الْأَتْرِبَةِ‎; التِّرْبَانِ
al-ʔatribati‎; at-tirbāni
أَتْرِبَةِ‎; تِرْبَانِ
ʔatribati‎; tirbāni

Descendants

  • Maltese: trab
  • Ottoman Turkish: تراب (türâb), թիւրապ (türab), թուրապ (turab)Armeno-Turkish
    • Turkish: türap

References

  • Freytag, Georg (1830) “تراب”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 188
  • Lane, Edward William (1863-1893) “تراب”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 301.
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “تراب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen, page 168
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “تراب”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 137

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Arabic تُرَاب (turāb, earth, soil, dust).

Noun

تراب • (türâb) (definite accusative ترابی (türâbı), plural اتربه (etribe) or تربان (tirbân))

  1. dust, powder, fine, dry particles of solid matter that come from various sources such as soil and pollution
    Synonyms: توز (toz), خاك (hak), غبار (gubar)
  2. earth, soil, ground, a mixture of mineral particles and organic material, used to support plant growth
    Synonyms: ارض (arz), زمین (zemin), طوپراق (toprak)
  3. country, region, territory, district, land, tract, a geographical area of considerable but indefinite extent
    Synonyms: ارض (arz), اولكا (ülke), ایل (il), طوپراق (toprak), ناحیه (nâhiye)

Derived terms

  • ابو تراب (ebu türâb, a nickname of Ali, literally the father of dust)
  • ترابی (türâbî, pertaining to dust or earth)

Descendants

  • Turkish: türap

Further reading