ardi

See also: Ardi, ardí, ardì, and Ardî

Afar

Etymology

From Arabic أَرْض (ʔarḍ). Unrelated to English earth or German Erde.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈardi/ [ˈʔʌɾdɪ]
  • Hyphenation: ar‧di

Noun

árdi m (plural arditté f or araadí f)

  1. earth
  2. planet
  3. floor, ground

Usage notes

The plural aarditté is used in the southern dialects, whereas araadí is used in the northern dialects.

Declension

Declension of árdi
absolutive árdi
predicative árdi
subjective ardí
genitive ardí
Postpositioned forms
l-case árdil
k-case árdik
t-case árdit
h-case árdih

Descendants

  • Translingual: Ardipithecus

References

  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “àrdi”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)[1], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis), page 325

Asturian

Verb

ardi

  1. second-person singular imperative of arder

Basque

Etymology

1330; from Proto-Basque *ardi (compare artile (wool), artizkuma (ewe milking pen)).

Pronunciation

  • IPA(key): /ardi/ [ar.ð̞i]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ardi, -i
  • Hyphenation: ar‧di

Noun

ardi anim

  1. sheep
  2. ewe
    Coordinate term: ahari

Declension

Declension of ardi (animate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive ardi ardia ardiak
ergative ardik ardiak ardiek
dative ardiri ardiari ardiei
genitive ardiren ardiaren ardien
comitative ardirekin ardiarekin ardiekin
causative ardirengatik ardiarengatik ardiengatik
benefactive ardirentzat ardiarentzat ardientzat
instrumental ardiz ardiaz ardiez
inessive ardirengan ardiarengan ardiengan
locative
allative ardirengana ardiarengana ardiengana
terminative ardirenganaino ardiarenganaino ardienganaino
directive ardirenganantz ardiarenganantz ardienganantz
destinative ardirenganako ardiarenganako ardienganako
ablative ardirengandik ardiarengandik ardiengandik
partitive ardirik
prolative arditzat

Further reading

  • ardi”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • ardi”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Esperanto

Etymology

From Latin ārdeō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈardi/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ardi
  • Hyphenation: ar‧di

Verb

ardi (present ardas, past ardis, future ardos, conditional ardus, volitive ardu)

  1. (intransitive) to glow

Conjugation

Conjugation of ardi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ardas ardis ardos
active participle ardanta ardantaj ardinta ardintaj ardonta ardontaj
acc. ardantan ardantajn ardintan ardintajn ardontan ardontajn
nominal active participle ardanto ardantoj ardinto ardintoj ardonto ardontoj
acc. ardanton ardantojn ardinton ardintojn ardonton ardontojn
adverbial active participle ardante ardinte ardonte
infinitive ardi imperative ardu conditional ardus

Friulian

Etymology

Inherited from Vulgar Latin *ārdĕre, from Latin ārdēre.

Verb

ardi

  1. (transitive) to burn

Conjugation

This is a regular -i verb.

  • ardince
  • ardint
  • ardôr

Galician

Verb

ardi

  1. (reintegrationist norm) first-person singular preterite indicative of arder

Indonesian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈar.di/
  • Rhymes: -di
  • Hyphenation: ar‧di

Etymology 1

Inherited from Malay ardi (mountain), from Old Javanese ardi, adri (mountain), from Sanskrit अद्रि (adri, rock, stone; mountain).

Noun

ardi (plural ardi-ardi)

  1. (obsolete) mountain
    Synonym: gunung

Etymology 2

Inherited from Malay ardi (earth), from Arabic أَرْض (ʔarḍ, earth), from Proto-Semitic *ʾarṣ́-.

Noun

ardi (plural ardi-ardi)

  1. (obsolete) earth
    Synonyms: bumi, tanah

Further reading

Istriot

Verb

ardi

  1. to burn

References

  • 2015, Sandro Cergna, Vocabolario del dialetto di Valle d'Istria, →ISBN, page 27:

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈar.di/
  • Rhymes: -ardi
  • Hyphenation: àr‧di

Verb

ardi

  1. inflection of ardere:
    1. second-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Anagrams

Latin

Pronunciation

Adjective

ardī

  1. inflection of ardus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular

Malay

Etymology

Borrowed from Arabic أَرْض (ʔarḍ).

Pronunciation

  • IPA(key): /a(r)di/
  • Rhymes: -di, -i

Noun

ardi (Jawi spelling ارض or اردي, plural ardi-ardi)

  1. earth (soil)

Old Irish

Noun

ardi

  1. alternative spelling of airdi: genitive singular of arde

Usage notes

At Ml. 51b10, ardi in sech is ardi són do·mbéra Día… (that is a sign that God will give…) is a misspelling of the nominative case arde.

Mutation

Mutation of ardi
radical lenition nasalization
ardi
(pronounced with /h/ in h-prothesis environments)
ardi n-ardi

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Portuguese

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /aʁˈd͡ʒi/ [aɦˈd͡ʒi]
  • (Portugal) IPA(key): /ɐɾˈdi/ [ɐɾˈði]

  • Hyphenation: ar‧di

Verb

ardi

  1. first-person singular preterite indicative of arder

Zaghawa

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaɾdɪ/

Noun

ardi

  1. donkey

References

Zazaki

Etymology

Compare Persian آرد (ârd).

Noun

ardi

  1. flour