attossicare
Italian
Alternative forms
- attoscare (poetic)
Etymology
From a- (“to, towards”) + tossico (“poison”) + -are (1st-conjugation verbal suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /at.tos.siˈka.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: at‧tos‧si‧cà‧re
Verb
attossicàre (first-person singular present attòssico, first-person singular past historic attossicài, past participle attossicàto, auxiliary avére) (uncommon, transitive)
- to intoxicate; to poison
- Synonym: avvelenare
- 1549, Lodovico Domenichi, “Libro quarto”, in Le vite di Leon decimo, et d'Adriano sesto sommi pontefici, et del cardinal Pompeo Colonna[1], translation of Pauli Iovii Novocomensis Episcopi Nucerini, de vita Leonis Decimi Pont.Max. libri III. His ordine temporum accesserunt Hadriani sexsti Pont.Max. et Pompeii Columnae cardinalis vitae by Paolo Giovio, page 264:
- percioche allhora era molto facile attoſsicando le pezze, ſenza ſoſpetto alcuno di tanta ribalderia far morir lui che di cio non temeua punto
- [perciocché allora era molto facile attossicando le pezze, senza sospetto alcuno di tanta ribalderia, far morir lui che di ciò non temeva punto]
- Thus, it was very easy to kill him, who was not expecting it at all, by poisoning the rags, without there being any suspect of such malice
- (figurative) to embitter
- Synonym: amareggiare
- (figurative) to corrupt
- Synonym: corrompere
Conjugation
Conjugation of attossicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Derived terms
Further reading
- attossicare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana