Crimean Tatar
Etymology
From Arabic عَيْب (ʕayb).
Noun
ayıp
ayıp (accusative ayıbı, plural ayıplar)
- shame, disgrace
Declension
Declension of ayıp
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayıp
|
ayıplar
|
| genitive
|
ayıpnıñ
|
ayıplarnıñ
|
| dative
|
ayıpqa
|
ayıplarğa
|
| accusative
|
ayıpnı
|
ayıplarnı
|
| locative
|
ayıpta
|
ayıplarda
|
| ablative
|
ayıptan
|
ayıplardan
|
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish عیب (ʿayb), from Arabic عَيْب (ʕayb).
Pronunciation
Noun
ayıp (definite accusative aybı, plural ayıplar)
- shame
Declension
Declension of ayıp
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayıp
|
ayıplar
|
| definite accusative
|
aybı
|
ayıpları
|
| dative
|
ayba
|
ayıplara
|
| locative
|
ayıpta
|
ayıplarda
|
| ablative
|
ayıptan
|
ayıplardan
|
| genitive
|
aybın
|
ayıpların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybım
|
ayıplarım
|
| 2nd singular
|
aybın
|
ayıpların
|
| 3rd singular
|
aybı
|
ayıpları
|
| 1st plural
|
aybımız
|
ayıplarımız
|
| 2nd plural
|
aybınız
|
ayıplarınız
|
| 3rd plural
|
ayıpları
|
ayıpları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybımı
|
ayıplarımı
|
| 2nd singular
|
aybını
|
ayıplarını
|
| 3rd singular
|
aybını
|
ayıplarını
|
| 1st plural
|
aybımızı
|
ayıplarımızı
|
| 2nd plural
|
aybınızı
|
ayıplarınızı
|
| 3rd plural
|
ayıplarını
|
ayıplarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybıma
|
ayıplarıma
|
| 2nd singular
|
aybına
|
ayıplarına
|
| 3rd singular
|
aybına
|
ayıplarına
|
| 1st plural
|
aybımıza
|
ayıplarımıza
|
| 2nd plural
|
aybınıza
|
ayıplarınıza
|
| 3rd plural
|
ayıplarına
|
ayıplarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybımda
|
ayıplarımda
|
| 2nd singular
|
aybında
|
ayıplarında
|
| 3rd singular
|
aybında
|
ayıplarında
|
| 1st plural
|
aybımızda
|
ayıplarımızda
|
| 2nd plural
|
aybınızda
|
ayıplarınızda
|
| 3rd plural
|
ayıplarında
|
ayıplarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybımdan
|
ayıplarımdan
|
| 2nd singular
|
aybından
|
ayıplarından
|
| 3rd singular
|
aybından
|
ayıplarından
|
| 1st plural
|
aybımızdan
|
ayıplarımızdan
|
| 2nd plural
|
aybınızdan
|
ayıplarınızdan
|
| 3rd plural
|
ayıplarından
|
ayıplarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybımın
|
ayıplarımın
|
| 2nd singular
|
aybının
|
ayıplarının
|
| 3rd singular
|
aybının
|
ayıplarının
|
| 1st plural
|
aybımızın
|
ayıplarımızın
|
| 2nd plural
|
aybınızın
|
ayıplarınızın
|
| 3rd plural
|
ayıplarının
|
ayıplarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aybım
|
ayıplarım
|
| 2nd singular
|
ayıpsın
|
ayıplarsın
|
| 3rd singular
|
ayıp
ayıptır
|
ayıplar
ayıplardır
|
| 1st plural
|
aybız
|
ayıplarız
|
| 2nd plural
|
ayıpsınız
|
ayıplarsınız
|
| 3rd plural
|
ayıplar
|
ayıplardır
|
|
Interjection
ayıp
- shame, shame on you (also in duplicative form "ayıp ayıp!" or with intensifier "çok ayıp!")