عيب

See also: غيب, عیب, and غ ي ب

Arabic

Root
ع ي ب (ʕ y b)
11 terms

Etymology

From عَابَ (ʕāba, to be faulty, to be deficient).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕajb/

Noun

عَيْب • (ʕaybm (dual عَيْبَانِ (ʕaybāni), plural عُيُوب (ʕuyūb))

  1. verbal noun of عَابَ (ʕāba) (form I)
  2. fault, defect, deficiency, failing
  3. flaw, shortcoming, blemish
  4. vice, weakness
  5. shame, disgrace

Declension

Declension of noun عَيْب (ʕayb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَيْب
ʕayb
الْعَيْب
al-ʕayb
عَيْب
ʕayb
nominative عَيْبٌ
ʕaybun
الْعَيْبُ
al-ʕaybu
عَيْبُ
ʕaybu
accusative عَيْبًا
ʕayban
الْعَيْبَ
al-ʕayba
عَيْبَ
ʕayba
genitive عَيْبٍ
ʕaybin
الْعَيْبِ
al-ʕaybi
عَيْبِ
ʕaybi
dual indefinite definite construct
informal عَيْبَيْن
ʕaybayn
الْعَيْبَيْن
al-ʕaybayn
عَيْبَيْ
ʕaybay
nominative عَيْبَانِ
ʕaybāni
الْعَيْبَانِ
al-ʕaybāni
عَيْبَا
ʕaybā
accusative عَيْبَيْنِ
ʕaybayni
الْعَيْبَيْنِ
al-ʕaybayni
عَيْبَيْ
ʕaybay
genitive عَيْبَيْنِ
ʕaybayni
الْعَيْبَيْنِ
al-ʕaybayni
عَيْبَيْ
ʕaybay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal عُيُوب
ʕuyūb
الْعُيُوب
al-ʕuyūb
عُيُوب
ʕuyūb
nominative عُيُوبٌ
ʕuyūbun
الْعُيُوبُ
al-ʕuyūbu
عُيُوبُ
ʕuyūbu
accusative عُيُوبًا
ʕuyūban
الْعُيُوبَ
al-ʕuyūba
عُيُوبَ
ʕuyūba
genitive عُيُوبٍ
ʕuyūbin
الْعُيُوبِ
al-ʕuyūbi
عُيُوبِ
ʕuyūbi

Descendants

  • Hijazi Arabic: عيب (ʕēb)
  • Maltese: għajb
  • Azerbaijani: eyb, eyib
  • Bashkir: ғәйеп (ğəyep)
  • Chagatai: عیب
  • Central Kurdish: عەیب ('eyb)
  • Kazakh: айып (aiyp)
  • Kumyk: айып (ayıp)
  • Kyrgyz: айып (ayıp)
  • Malay: aib
    • Indonesian: aib
  • Middle Armenian: այիպ (ayip)
    • Armenian: այիբ (ayib)
  • Ottoman Turkish: عیب (ʿayb)
  • Pashto: عيب
  • Persian: عیب ('eyb)
  • Punjabi: عَیْب (ʻaib)
  • Sindhi: عَيْبُ
  • Somali: ceeb
  • Spanish: aleve
  • Swahili: aibu
  • Tausug: ayb
  • Turkmen: aýyp
  • Urdu: عَیْب ('ayb)
  • Yoruba: àléébù

Verb

عَيَّبَ • (ʕayyaba) II (non-past يُعَيِّبُ (yuʕayyibu), verbal noun تَعْيِيب (taʕyīb))

  1. to find fault, to take exception, to object, to disapprove
  2. to blame, to censure, to denounce, to decry
  3. to reproach, to chide, to scold, to admonish, to reprimand

Conjugation

Conjugation of عَيَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْيِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَعْيِيب
taʕyīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعَيِّب
muʕayyib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعَيَّب
muʕayyab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَيَّبْتُ
ʕayyabtu
عَيَّبْتَ
ʕayyabta
عَيَّبَ
ʕayyaba
عَيَّبْتُمَا
ʕayyabtumā
عَيَّبَا
ʕayyabā
عَيَّبْنَا
ʕayyabnā
عَيَّبْتُمْ
ʕayyabtum
عَيَّبُوا
ʕayyabū
f عَيَّبْتِ
ʕayyabti
عَيَّبَتْ
ʕayyabat
عَيَّبَتَا
ʕayyabatā
عَيَّبْتُنَّ
ʕayyabtunna
عَيَّبْنَ
ʕayyabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَيِّبُ
ʔuʕayyibu
تُعَيِّبُ
tuʕayyibu
يُعَيِّبُ
yuʕayyibu
تُعَيِّبَانِ
tuʕayyibāni
يُعَيِّبَانِ
yuʕayyibāni
نُعَيِّبُ
nuʕayyibu
تُعَيِّبُونَ
tuʕayyibūna
يُعَيِّبُونَ
yuʕayyibūna
f تُعَيِّبِينَ
tuʕayyibīna
تُعَيِّبُ
tuʕayyibu
تُعَيِّبَانِ
tuʕayyibāni
تُعَيِّبْنَ
tuʕayyibna
يُعَيِّبْنَ
yuʕayyibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَيِّبَ
ʔuʕayyiba
تُعَيِّبَ
tuʕayyiba
يُعَيِّبَ
yuʕayyiba
تُعَيِّبَا
tuʕayyibā
يُعَيِّبَا
yuʕayyibā
نُعَيِّبَ
nuʕayyiba
تُعَيِّبُوا
tuʕayyibū
يُعَيِّبُوا
yuʕayyibū
f تُعَيِّبِي
tuʕayyibī
تُعَيِّبَ
tuʕayyiba
تُعَيِّبَا
tuʕayyibā
تُعَيِّبْنَ
tuʕayyibna
يُعَيِّبْنَ
yuʕayyibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَيِّبْ
ʔuʕayyib
تُعَيِّبْ
tuʕayyib
يُعَيِّبْ
yuʕayyib
تُعَيِّبَا
tuʕayyibā
يُعَيِّبَا
yuʕayyibā
نُعَيِّبْ
nuʕayyib
تُعَيِّبُوا
tuʕayyibū
يُعَيِّبُوا
yuʕayyibū
f تُعَيِّبِي
tuʕayyibī
تُعَيِّبْ
tuʕayyib
تُعَيِّبَا
tuʕayyibā
تُعَيِّبْنَ
tuʕayyibna
يُعَيِّبْنَ
yuʕayyibna
imperative
الْأَمْر
m عَيِّبْ
ʕayyib
عَيِّبَا
ʕayyibā
عَيِّبُوا
ʕayyibū
f عَيِّبِي
ʕayyibī
عَيِّبْنَ
ʕayyibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُيِّبْتُ
ʕuyyibtu
عُيِّبْتَ
ʕuyyibta
عُيِّبَ
ʕuyyiba
عُيِّبْتُمَا
ʕuyyibtumā
عُيِّبَا
ʕuyyibā
عُيِّبْنَا
ʕuyyibnā
عُيِّبْتُمْ
ʕuyyibtum
عُيِّبُوا
ʕuyyibū
f عُيِّبْتِ
ʕuyyibti
عُيِّبَتْ
ʕuyyibat
عُيِّبَتَا
ʕuyyibatā
عُيِّبْتُنَّ
ʕuyyibtunna
عُيِّبْنَ
ʕuyyibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَيَّبُ
ʔuʕayyabu
تُعَيَّبُ
tuʕayyabu
يُعَيَّبُ
yuʕayyabu
تُعَيَّبَانِ
tuʕayyabāni
يُعَيَّبَانِ
yuʕayyabāni
نُعَيَّبُ
nuʕayyabu
تُعَيَّبُونَ
tuʕayyabūna
يُعَيَّبُونَ
yuʕayyabūna
f تُعَيَّبِينَ
tuʕayyabīna
تُعَيَّبُ
tuʕayyabu
تُعَيَّبَانِ
tuʕayyabāni
تُعَيَّبْنَ
tuʕayyabna
يُعَيَّبْنَ
yuʕayyabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَيَّبَ
ʔuʕayyaba
تُعَيَّبَ
tuʕayyaba
يُعَيَّبَ
yuʕayyaba
تُعَيَّبَا
tuʕayyabā
يُعَيَّبَا
yuʕayyabā
نُعَيَّبَ
nuʕayyaba
تُعَيَّبُوا
tuʕayyabū
يُعَيَّبُوا
yuʕayyabū
f تُعَيَّبِي
tuʕayyabī
تُعَيَّبَ
tuʕayyaba
تُعَيَّبَا
tuʕayyabā
تُعَيَّبْنَ
tuʕayyabna
يُعَيَّبْنَ
yuʕayyabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَيَّبْ
ʔuʕayyab
تُعَيَّبْ
tuʕayyab
يُعَيَّبْ
yuʕayyab
تُعَيَّبَا
tuʕayyabā
يُعَيَّبَا
yuʕayyabā
نُعَيَّبْ
nuʕayyab
تُعَيَّبُوا
tuʕayyabū
يُعَيَّبُوا
yuʕayyabū
f تُعَيَّبِي
tuʕayyabī
تُعَيَّبْ
tuʕayyab
تُعَيَّبَا
tuʕayyabā
تُعَيَّبْنَ
tuʕayyabna
يُعَيَّبْنَ
yuʕayyabna

Hijazi Arabic

Root
ع ي ب
1 term

Etymology

From Arabic عَيْب (ʕayb).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕeːb/, [ʕe̞ːb]

Noun

عيب • (ʕēbm (plural عُيوب (ʕuyūb) or عِيوب (ʕiyūb))

  1. flaw, fault, defect, shortcoming
    Synonym: غَلَط (ḡalaṭ)
  2. shame, disgrace

Interjection

عيب • (ʕēb)

  1. shame, shame on you!

Sindhi

Etymology

Borrowed from Arabic عَيْب (ʕayb).

Noun

عَيْبُ • (aibum

  1. fault

Further reading

  • Parmanand, Mewaram (1910) “عَيْبُ”, in Sindhi-English Dictionary, Hyderabad, Sindh: The Sind Juvenile Co-operative Society
  • عيب”, in Sindhi-English Dictionary, University of Chicago: Center for Language Engineering, Pakistan, 18661938

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic عَيْب (ʕayb).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕeːb/, [ʕeːb]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Noun

عيب • (ʕēbm (plural عيوب (ʕuyūb))

  1. flaw, fault, defect, shortcoming
  2. shame, disgrace

Interjection

عيب • (ʕēb)

  1. shame, shame on you