ayin

See also: ʼayin and ʿayin

English

Alternative forms

Etymology

From Proto-Semitic *ʿayn- (“eye”), particularly via Hebrew עַיִן (ʿáyin).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɪ.ɪn/,[1][2] /ˈɑ.jɪn/[3]
  • Rhymes: -aɪɪn

Noun

ayin (plural ayins)

  1. The sixteenth letter of many Semitic alphabets/abjads (Phoenician, Aramaic, Hebrew, Syriac, Arabic and others).
    • 1883, Isaac Taylor, The Alphabet:
      Ayin is the most difficult of the faucals.

Translations

See also

  • Appendix:Hebrew alphabet

Further reading

  1. ^ “ayin”, in Merriam-Webster Online Dictionary, Springfield, Mass.: Merriam-Webster, 1996–present.
  2. ^ “ayin”, in Collins English Dictionary.
  3. ^ “ayin”, in Dictionary.com Unabridged, Dictionary.com, LLC, 1995–present.

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

From Persian آیین (âyin).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑːˈjin]
  • Hyphenation: ay‧in
  • Audio:(file)

Noun

ayin (definite accusative ayini, plural ayinlər)

  1. (religion) rite, ritual; a religious ceremony
    dini ayinlər ― religious rites

Declension

Declension of ayin
singular plural
nominative ayinayinlər
definite accusative ayiniayinləri
dative ayinəayinlərə
locative ayindəayinlərdə
ablative ayindənayinlərdən
definite genitive ayininayinlərin
Possessive forms of ayin
nominative
singular plural
mənim (“my”) ayinim ayinlərim
sənin (“your”) ayinin ayinlərin
onun (“his/her/its”) ayini ayinləri
bizim (“our”) ayinimiz ayinlərimiz
sizin (“your”) ayininiz ayinləriniz
onların (“their”) ayini or ayinləri ayinləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) ayinimi ayinlərimi
sənin (“your”) ayinini ayinlərini
onun (“his/her/its”) ayinini ayinlərini
bizim (“our”) ayinimizi ayinlərimizi
sizin (“your”) ayininizi ayinlərinizi
onların (“their”) ayinini or ayinlərini ayinlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) ayinimə ayinlərimə
sənin (“your”) ayininə ayinlərinə
onun (“his/her/its”) ayininə ayinlərinə
bizim (“our”) ayinimizə ayinlərimizə
sizin (“your”) ayininizə ayinlərinizə
onların (“their”) ayininə or ayinlərinə ayinlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) ayinimdə ayinlərimdə
sənin (“your”) ayinində ayinlərində
onun (“his/her/its”) ayinində ayinlərində
bizim (“our”) ayinimizdə ayinlərimizdə
sizin (“your”) ayininizdə ayinlərinizdə
onların (“their”) ayinində or ayinlərində ayinlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) ayinimdən ayinlərimdən
sənin (“your”) ayinindən ayinlərindən
onun (“his/her/its”) ayinindən ayinlərindən
bizim (“our”) ayinimizdən ayinlərimizdən
sizin (“your”) ayininizdən ayinlərinizdən
onların (“their”) ayinindən or ayinlərindən ayinlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) ayinimin ayinlərimin
sənin (“your”) ayininin ayinlərinin
onun (“his/her/its”) ayininin ayinlərinin
bizim (“our”) ayinimizin ayinlərimizin
sizin (“your”) ayininizin ayinlərinizin
onların (“their”) ayininin or ayinlərinin ayinlərinin

Italian

Noun

ayin m or f (invariable)

  1. alternative form of ain

Kaqchikel

Etymology

From Proto-Mayan *ahyiin.

Noun

ayin

  1. alligator (clarification of this definition is needed)

References

  • Brown, R. McKenna, Maxwell, Judith M., Little, Walter E. (2006) ¿La ütz awäch? Introduction to Kaqchikel Maya Language, Austin: University of Texas Press, page 207
  • Ruyán Canú, Déborah, Coyote Tum, Rafael, Munson L., Jo Ann (1991) Diccionario cakchiquel central y español‎[1] (in Spanish), Instituto Lingüístico de Verano de Centroamérica, page 9

Nkonya

Pronunciation

  • IPA(key): /ayĩ/

Noun

ayin

  1. plural of oyin

Turkish

Etymology

From Classical Persian آیین (āyīn).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑːjin]

Noun

ayin (definite accusative ayini, plural ayinler)

  1. rite, ritual; a religious ceremony

Declension

Declension of ayin
singular plural
nominative ayin ayinler
definite accusative ayini ayinleri
dative ayine ayinlere
locative ayinde ayinlerde
ablative ayinden ayinlerden
genitive ayinin ayinlerin

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.