büyülü

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بوكولو (büyülü). By surface analysis, büyü (magic) +‎ -lü.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

büyülü

  1. magical

Declension

Predicative forms of büyülü
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) büyülüyüm büyülü müyüm?
sen (you are) büyülüsün büyülü müsün?
o (he/she/it is) büyülü / büyülüdür büyülü mü?
biz (we are) büyülüyüz büyülü müyüz?
siz (you are) büyülüsünüz büyülü müsünüz?
onlar (they are) büyülü(ler) büyülü(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) büyülüydüm büyülü müydüm?
sen (you were) büyülüydün büyülü müydün?
o (he/she/it was) büyülüydü büyülü müydü?
biz (we were) büyülüydük büyülü müydük?
siz (you were) büyülüydünüz büyülü müydünüz?
onlar (they were) büyülüydüler büyülü müydüler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) büyülüymüşüm büyülü müymüşüm?
sen (you were) büyülüymüşsün büyülü müymüşsün?
o (he/she/it was) büyülüymüş büyülü müymüş?
biz (we were) büyülüymüşüz büyülü müymüşüz?
siz (you were) büyülüymüşsünüz büyülü müymüşsünüz?
onlar (they were) büyülüymüşler büyülü müymüşler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) büyülüysem büyülü müysem?
sen (if you) büyülüysen büyülü müysen?
o (if he/she/it) büyülüyse büyülü müyse?
biz (if we) büyülüysek büyülü müysek?
siz (if you) büyülüyseniz büyülü müyseniz?
onlar (if they) büyülüyseler büyülü müyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Synonyms

Derived terms

  • büyülülük