bāhu
Old Javanese
Etymology
Borrowed from Sanskrit बाहु (bāhu, “arm”), from Proto-Indo-Aryan *baHźʰúṣ, from Proto-Indo-Iranian *bʰaHȷ́ʰúš, from Proto-Indo-European *bʰeh₂ǵʰús (“arm”).
Pronunciation
Noun
bāhu
Derived terms
- aṅaras bahu
- bāhubhūṣaṇa
- bāhudaṇḍa
- bāhupāda
- bāhurakṣa
- kilatbāhu
- śaṅkhabāhu
Descendants
Further reading
- "bāhu" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson, Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.
Pali
Alternative scripts
Alternative scripts
Alternative forms
Etymology 1
Inherited from Sanskrit बाहु (bāhu), from Proto-Indo-European *bʰeh₂ǵʰús.[1]
Noun
bāhu m[2]
Declension
Declension table of "bāhu" (masculine)
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | bāhu | bāhavo or bāhū |
| Accusative (second) | bāhuṃ | bāhavo or bāhū |
| Instrumental (third) | bāhunā | bāhūhi or bāhūbhi |
| Dative (fourth) | bāhussa or bāhuno | bāhūnaṃ |
| Ablative (fifth) | bāhusmā or bāhumhā | bāhūhi or bāhūbhi |
| Genitive (sixth) | bāhussa or bāhuno | bāhūnaṃ |
| Locative (seventh) | bāhusmiṃ or bāhumhi | bāhūsu |
| Vocative (calling) | bāhu | bāhave or bāhavo |
Descendants
- → Thai: พาหุ (paa-hù)
Etymology 2
Adjective
bāhu
- combining form of bahu (“many”)
References
- ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “bāhú”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
- ^ Pali Text Society (1921–1925) “bāhu”, in Pali-English Dictionary, London: Chipstead