błękitniutki
Polish
Etymology
From błękitny + -utki. First attested in 1854.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bwɛŋ.kitˈɲut.ki/
Audio: (file) - Rhymes: -utki
- Syllabification: błę‧kit‧niut‧ki
Adjective
błękitniutki (not comparable, no derived adverb)
- diminutive of błękitny
Declension
Declension of błękitniutki (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | błękitniutki | błękitniutka | błękitniutkie | błękitniutcy | błękitniutkie | |
| genitive | błękitniutkiego | błękitniutkiej | błękitniutkiego | błękitniutkich | ||
| dative | błękitniutkiemu | błękitniutkiej | błękitniutkiemu | błękitniutkim | ||
| accusative | błękitniutkiego | błękitniutki | błękitniutką | błękitniutkie | błękitniutkich | błękitniutkie |
| instrumental | błękitniutkim | błękitniutką | błękitniutkim | błękitniutkimi | ||
| locative | błękitniutkim | błękitniutkiej | błękitniutkim | błękitniutkich | ||
Related terms
adjectives
adverbs
verbs
- błękitnieć impf
- (poetic) rozbłękitnieć pf
- (poetic) wybłękitnieć pf
- zbłękitnieć pf
References
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “błękitniutki”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ błękitniutki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błękitniutki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błękitniutki in Polish dictionaries at PWN