błogość

Polish

Etymology

From błogi +‎ -ość. First attested in 1647.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbwɔ.ɡɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɡɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bło‧gość

Noun

błogość f

  1. blissfulness, bliss
    Synonym: błogostan
    uczucie błogości ― the feeling of bliss
    dziwna błogość ― strange bliss
    absolutna błogość ― absolute bliss
    wieczna błogość ― eternal bliss
    stan błogości ― a state of bliss
    wyraz błogości na twarzy ― an expression of bliss on someone's face
    poczucie błogości ― a feeling of bliss

Declension

Declension of błogość
singular
nominative błogość
genitive błogości
dative błogości
accusative błogość
instrumental błogością
locative błogości
vocative błogości
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Luis de la Puente (1647 (printed posthumously)) Rozmyslania o taiemnicach wiary naszey zywocie y męce Pana Iezvsowey y Błogos‎[1], page 16

Further reading

  • błogość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błogość in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.