błyndny
Silesian
Etymology
Etymology tree
Inherited from Old Polish błędny. By surface analysis, błōnd + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbwɪn.dnɪ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɪndnɪ
- Syllabification: błyn‧dny
Adjective
błyndny (derived adverb błyndnie)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||||
| animate | inanimate | |||||||
| nominative | błyndny | błyndne | błyndnŏ | błyndni | błyndne | |||
| genitive | błyndnego | błyndnyj | błyndnych | |||||
| dative | błyndnymu | błyndnyj | błyndnym | |||||
| accusative | błyndnego | błyndny | błyndne | błyndnõ | błyndnych | błyndne | ||
| instrumental | błyndnym | błyndnōm | błyndnymi | |||||
| locative | błyndnym | błyndnyj | błyndnych | |||||
| vocative | błyndny | błyndne | błyndnŏ | błyndni | błyndne | |||
Further reading
- Henryk Jaroszewicz (2022) “błyndnŏ”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL