błyndny

Silesian

Etymology

    Inherited from Old Polish błędny. By surface analysis, błōnd +‎ -ny.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈbwɪn.dnɪ/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ɪndnɪ
    • Syllabification: błyn‧dny

    Adjective

    błyndny (derived adverb błyndnie)

    1. wrong, erroneous, incorrect, mistaken, false

    Declension

    Declension of błyndny
    singular plural
    masculine neuter feminine virile nonvirile
    animate inanimate
    nominative błyndny błyndne błyndnŏ błyndni błyndne
    genitive błyndnego błyndnyj błyndnych
    dative błyndnymu błyndnyj błyndnym
    accusative błyndnego błyndny błyndne błyndnõ błyndnych błyndne
    instrumental błyndnym błyndnōm błyndnymi
    locative błyndnym błyndnyj błyndnych
    vocative błyndny błyndne błyndnŏ błyndni błyndne

    Further reading

    • Henryk Jaroszewicz (2022) “błyndnŏ”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL