Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *balamǫtiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbalamucɪt]
- Hyphenation: ba‧la‧mu‧tit
Verb
balamutit impf (perfective obalamutit)
- to fool, to bamboozle
- Synonyms: obelhávat, klamat
Conjugation
Conjugation of balamutit
| infinitive
|
balamutit, balamutiti
|
active adjective
|
balamutící
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
balamutím |
balamutíme |
— |
balamuťme
|
| 2nd person
|
balamutíš |
balamutíte |
balamuť |
balamuťte
|
| 3rd person
|
balamutí |
balamutí |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive balamutit.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
balamutil |
balamutili |
balamucen |
balamuceni
|
| masculine inanimate
|
balamutily |
balamuceny
|
| feminine
|
balamutila |
balamucena
|
| neuter
|
balamutilo |
balamutila |
balamuceno |
balamucena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
balamutě |
—
|
| feminine + neuter singular
|
balamutíc |
—
|
| plural
|
balamutíce |
—
|
|
Further reading