Czech
Etymology
Inherited from Old Czech klamati, from Proto-Slavic *klamati. Cognate with Polish kłamać, Slovak klamať.
Pronunciation
Verb
klamat impf (perfective oklamat or zklamat)
- to deceive, to fool
Conjugation
Conjugation of klamat
infinitive
|
klamat, klamati
|
active adjective
|
klamající
|
verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive klamat.
participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
masculine animate
|
klamal |
klamali |
klamán |
klamáni
|
masculine inanimate
|
klamaly |
klamány
|
feminine
|
klamala |
klamána
|
neuter
|
klamalo |
klamala |
klamáno |
klamána
|
transgressives
|
present
|
past
|
masculine singular
|
klamaje |
—
|
feminine + neuter singular
|
klamajíc |
—
|
plural
|
klamajíce |
—
|
|
Further reading