bartodziej

Old Polish

Etymology

From barć +‎ -o- +‎ dziać. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /bartɔd͡ʑʲɛːj/
  • IPA(key): (15th CE) /bartɔd͡ʑʲej/

Noun

bartodziej m animacy unattested

  1. (beekeeping, attested in Lesser Poland) beekeeper, apiarist of a beehive tree hollow
    Synonym: bartnik
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[1], Krakow, page 173a:
      A takesczy swøthy Bartholomeg gest on tho byl vczynil, ysczy on napirsue bogadstwo gest byl oth szebe otszruczyl..., bocz on gest byl barszo bogaty, ysczy on gest *xoszøczego rodu byl, alle vy gy barthodzegem naszyuacze
      [A takieżci święty Bartołomiej jest on to był uczynił, iżci on napirzwe bogatstwo jest był ot siebie otrzucił..., boć on jest był barzo bogaty, iżci on jest książęcego rodu był, ale wy ji bartodziejem nazywacie]
    • [XV p. post.], rękopiśmienne ekscerpty - glosy z rozariusza w rkpsie Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wrocławiu, o sygn. 381, z r. 1457, page 124vb:
      [M]ellifluus est dulcis... inde mellicida et est qui facit vel custodit melliflua vlg. *barthodzye
      [[M]ellifluus est dulcis... inde mellicida et est qui facit vel custodit melliflua vlg. *bartodziej]

Descendants

  • Polish: bartodziej

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bartodziej. By surface analysis, barć +‎ -o- +‎ dziać.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /barˈtɔ.d͡ʑɛj/
  • Rhymes: -ɔd͡ʑɛj
  • Syllabification: bar‧to‧dziej

Noun

bartodziej m pers

  1. (historical) tree hollow beehive carver (person who created beehives in logs or tree hollows for honey bees)

Declension

Further reading