behärskare

Swedish

Etymology

From behärska +‎ -are.

Noun

behärskare c

  1. agent noun of behärska

Declension

Declension of behärskare
nominative genitive
singular indefinite behärskare behärskares
definite behärskaren behärskarens
plural indefinite behärskare behärskares
definite behärskarna behärskarnas

Further reading