bekännare

Swedish

Etymology

From bekänna +‎ -are.

Noun

bekännare c

  1. agent noun of bekänna; confessor

Declension

Declension of bekännare
nominative genitive
singular indefinite bekännare bekännares
definite bekännaren bekännarens
plural indefinite bekännare bekännares
definite bekännarna bekännarnas

Further reading