bewölken
German
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈvœlkn̩/
- Hyphenation: be‧wöl‧ken
Audio: (file)
Verb
bewölken (weak, third-person singular present bewölkt, past tense bewölkte, past participle bewölkt, auxiliary haben)
- (reflexive) to cloud up
Conjugation
Conjugation of bewölken (weak, auxiliary haben)
| infinitive | bewölken | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | bewölkend | ||||
| past participle | bewölkt | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | — | — | i | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er bewölkt | sie bewölken | er bewölke | sie bewölken | ||
| preterite | — | — | ii | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er bewölkte | sie bewölkten | er bewölkte1 | sie bewölkten1 | ||
| imperative | — | — | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Composed forms of bewölken (weak, auxiliary haben)
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | ||
| indicative | — | — | subjunctive | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er hat bewölkt | sie haben bewölkt | er habe bewölkt | sie haben bewölkt | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | — | — | subjunctive | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er hatte bewölkt | sie hatten bewölkt | er hätte bewölkt | sie hätten bewölkt | ||
| future i | |||||
| infinitive | bewölken werden | subjunctive i | — | — | |
| — | — | ||||
| er werde bewölken | sie werden bewölken | ||||
| indicative | — | — | subjunctive ii | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er wird bewölken | sie werden bewölken | er würde bewölken | sie würden bewölken | ||
| future ii | |||||
| infinitive | bewölkt haben werden | subjunctive i | — | — | |
| — | — | ||||
| er werde bewölkt haben | sie werden bewölkt haben | ||||
| indicative | — | — | subjunctive ii | — | — |
| — | — | — | — | ||
| er wird bewölkt haben | sie werden bewölkt haben | er würde bewölkt haben | sie würden bewölkt haben | ||